بررسی رابطه ی بین مدیریت دانش و نوآوری و تأثیر آن بر عملکرد سازمانی. (قلمرو مطالعه: واحدهای نوآور مستقر در پارک علم و فناوری).

امروزه مدیریت دانش به عنوان یک سطح مجزا در مطالعه سازمان پدیدار شده و اغلب به عنوان مقدمه ای مهم برای نوآوری و عملکرد سازمانی شناخته شده است. پارک های علم و فناوری نیز یکی از عناصر مهم در کشورها به منظور حرکت به سمت اقتصاد دانش بنیان هستند. بنابر این شناخت رابطه ی بین مدیریت دانش و نوآوری و تأثیر آن بر عملکرد سازمانی می تواند تضمین کننده ی رشد، کارایی و اثربخشی بالاتر باشد؛ بدین منظور سعی شد تا اثرات به کارگیری مدیریت دانش بر نوآوری در این شرکت ها مورد ارزیابی قرار گیرد. با مطالعه ی مبانی نظری و پیشینه ی تحقیق و مصاحبه با خبرگان، ابعاد مدیریت دانش، نوآوری شناسایی شدند و معیار عملکرد به 4 منظر کارت امتیازی متوازن دسته بندی شدند. سپس سطوح مدیریت دانش و نوآوری و عملکرددر هر شرکت تعیین شدند. این تحقیق، توصیفی- پیمایشی و از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل مدیران شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک علم و فناوری اقبال استان یزد می باشند و از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد که بین ابعاد زیرساختی و ابعاد فرایندی مدیریت دانش، انواع نوآوری و عملکرد سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. علاوه بر این نتایج مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار smartpls نشان داد که ابعاد مدیریت دانش تأثیر مثبت و معناداری به طور مستقیم بر نوآوری و غیر مستقیم بر عملکرد سازمانی دارند. در ضمن میزان تأثیر ابعاد زیرساختی به نسبت بیشتر از ابعاد فرایندی بر نوآوری و کارت امتیازی متوازن است. هم چنین یافته های دیگر نشان داد که نوآوری نیز تأثیر مثبت و معناداری بر عملکرددارد. کلمات کلیدی: مدیریت دانش، نوآوری، ارزیابی عملکرد، کارت امتیازی متوازن.